Camino Brabant- route 09 Tilburg - Baarle

13 september 2023

Vandaag volgens de beschrijving de "zwaarste" route van Tilburg naar Baarle.
In de ochtend met de trein naar Tilburg.

Helemaal onbewolkt was het niet en na 1 uur kwam het onvermijdelijke. Een unieke kans om mijn regen poncho - tarp uit te proberen. Na wat gehannes (de poncho gaat ook over mijn rugzak) kwam een oude dame mij redden en trok de poncho over de rugzak want die bleef steken.
De regen zorgde ook weer voor extra rust op de eerste paden. Heerlijk. De geur van een bos net na de regen.

Deze route vond ik achteraf gezien de mooiste route, het begon in parken in Tilburg zelf (met een verhard pad), liep langs de Regte hei en uiteindelijk het Bels lijntje.
Het Bels lijntje is een voormalig spoorlijn tussen Tilburg en Turnhout en is een fietspad maar de CB loopt er parallel eraan. (zie ook https://nl.wikipedia.org/wiki/Spoorlijn_Tilburg_-_Turnhout).
Het hele mooie aan de route is de onophoudelijke zand-gras paden met een grote diversiteit, eikenbos, hei, weilanden, moerassen, zelfs een doorkijk over het Kempen landschap. Prachtig gewoon.

Ondertussen was de zon weer gaan schijnen en kon de poncho na goede diensten weer terug in de rugzak.
En het Bels Lijntje bleef maar doorgaan.

Even van het lijntje af was een Maria Kapel met Camino paal waarachter de stempel zit in een waterdichte (min of meer) pvc buis.

In Alphen heb ik geslapen op de camping Vennehoeven, zeer keurige nette min camping, ik stond op de camping er was niemand bij de receptie, telefoonnummer maar bellen, "ja ga maar ergens staan ik meld me vanavond wel".
Na het eten komt er jonge vrouw met kinderwagen naar me toe wie de eigenaar bleek te zijn, met verborgen pin automaat in de kamerwagen, multi-functioneel dus.
Zij hadden ook heerlijke eigen gemaakt caramel - zeezout ijs. Smullen. Deze dag kenmerkte zich door mooie luchten en prachtige zonsondergang.

Na een mooie dag op de route was het tijd om te gaan liggen.
Na een lekkere warme douche in de tent. Ik ging uit van hogere temperaturen in de nacht. Ook vanwege het gebrek van wolken zakte het kwik al snel onder de 10 graden. De vorige nachten op de camping had ik alleen een dekentje bij me, mijn slaapzak was niet nodig, was alleen maar zwaar (600 gram zwaarder dan mijn dekentje).
Ik had toen ik ging liggen al van toch wel fris. Toen na 2 uur draaien mijn voeten de de rest van mijn lijf maar niet warmer werden wist ik, wat ben ik toch een stommerd, wat een fout maar hoe kom ik de "koude" nacht door.
Om 02:00 uur bedacht ik me ineens ik heb ook nog een dikke plastic poncho. Ik heb toen zo goed als mogelijk een bedje gemaakt van isolatie-matje op de vloer - licht geïsoleerde opblaas slaapmatras - mijzelf met al mijn kleren aan - deken - poncho. En zo heb ik enkele uren kunnen slapen. Maar als mijn knie iets te ver buiten het bedje stak voelde het al koud.
Helemaal brak was ik heel blij met de eerste warme zonnestralen.
Wat een ongewenste les maar wel zeer duidelijk, had nou gewoon 600 gram extra meegenomen !!! Domoor.
In de ochtend heb ik besloten om niet meer te doen aan lichtgewicht maar gewoon spullen die werken mee te nemen, werkt het dan werkt het !

De volgende ochtend vanuit het dorp Alphen (NB) richting Baarle gelopen. (deel 2)
Ik kwam bij 2 stoelen die bestonden uit mozaiek. Toevallig kwam een bewoner met de hond langs en vertelde dat de stoelen door de buurt bewoners zijn gemaakt. De Mozaiek bevat alle beroepen en namen vanuit de buurt, timmerman, varkenshouder e.d.
De paal bij de rechterstoel heeft een paal met de Belgische vlag en de linker is de NL vlag. Maar zoals je ziet in het kaartje is het niet duidelijk wat BE is en wat NL. Delen in NL zijn van BE.

Net voor Baarle zag ik de kapel van Baarle (zo staat het in de beschrijving van de Camino) maar dit was veel meer.
Een ruim opgezette soort tuin. Thuis zag ik dat dit de Bidtuin Nijhoven met de St. Salvatorkapel was.
In de bidtuin zijn aan de randen 14 kruiswegstaties, de staties van de 15 Geheimen van de Rozenkrans, de 7 Smarten van Maria en de Lourdesgrot geplaatst.

En ik moest denken aan een verhaal vanuit Ierland waarbij zeer gelovige katholieken op de knieën de rondgang maakten als boetedoening.
Tegelijkertijd zag ik bloedende knieën.